We weten allemaal nog de dag van de jaarlijkse mosselfeesten in Roosendaal in 2011 want dat was ook de dag dat de Zuvo allstars tegen concurrent Mikro Electro 3 speelden en verloren. Sindsdien is het een beetje minder gegaan met het sterrenteam van Zuvo. Zo verloren we ook van de andere concurrent BOK wat me er aan doet denken dat we nog steeds niet weten wat BOK nu eigenlijk betekent en dat ik iedereen nog steeds uitnodig om suggesties in deze als commentaar toe te voegen. Maar het ging dus wat minder, en winst op Mikro Electro was dus essentieel wilden we niet in de gevarenzone komen. Vorige keer was een blamage, een wanprestatie en een vernedering. Toch moet ik hier bij vermelden dat ME3 hier ook een grote rol in heeft gespeeld. Op de meest uitzichtloze momenten wist het team enthousiast te blijven en zo, toen, te winnen. Een grote rol was hier weggelegd voor de speler met nummer 14: Ronald Nefs (uit mijn hoofd zeg ik dat dit een ex-Sick Puta-speler is maar dat doet hier eigenlijk niet ter zake). Het enthousiasme van deze man is werkelijk ongeëvenaard en mist zijn uitwerking op de rest van het (jonge) Mikroteam niet. Wij waren dus gewaarschuwd. Er mocht hier beslist geen sprake van onderschatting zijn en we hadden geen keuze dan de Roosendalers als Duitsers te beschouwen. Ze kennen immers niet van ons winnen maar we kennen er wel van verliezen en we hebben pas gewonnen als ze terug op weg naar Roosendaal zijn.
In de eerste set stonden we weliswaar voortdurend voor maar waren er niet zeker van. Zelfs toen we al 23 punten hadden durfden we de huid van de beer nog niet te verkopen. FÜrher Nefs bleef zijn team opjutten en we wisten allemaal maar al te goed waar dit toe kon leiden. Toch wonnen we deze set met 25-19. Ook in set 2 en 3 bleven we op onze hoede en geconcentreerd, alle spelers- en opstellingswissels van Mikro ten spijt wonnen we met ruime cijfers. Nu de overwinning een feit was ging er een zucht van verlichting door de zaal. Gelijk gevolgd door een strenge conclusie van gelegenheidscoach Kriek. Mikro zal ook voor de 4e set vechten! En daar had hij gelijk in. Mikro begon weer als in de eerste set en volleybalde alsof ze niet net twee sets ingemaakt waren. Hierin luidkeels aangespoord door de eerder genoemde R. Nefs. Het is ons niet gelukt om Ronald stil te krijgen (in een persoonlijk vete had Roel wel het laatste woord) maar het is ons wel gelukt om ook de vierde set te winnen. 4-0 dus en goede zaken voor de Allstars die hiermee een sprong in de stand maken. De jongemannen van Mikro maakten zich na de wedstrijd snel uit de voeten en bewezen hiermee dat de vergelijking tussen hen en Duitsers niet uit de lucht gegrepen is. Ze hebben pas verloren als ze weer op weg naar huis zijn. Wij hebben de overwinning nog gevierd met onze scheids, diverse bittergarnituren, bier en een paar zaalvoetballers die vol verbazing en ongeloof naar onze wedstrijd hadden gekeken (de gordijnen mochten immers weer open van Mark). Nou snappen zaalvoetballers en voetballers in het algemeen al niet veel van volleybal en van de manier waarop volleyballers een wedstrijd beleven, het “strijden onder het net door” is hen immers vreemd, maar leg maar eens uit wat iemand als Ronald Nefs bezielt aan een zaalvoetballer. We hebben maar gezegd dat wij het ook niet normaal vinden en hebben er niet bij verteld dat het eigenlijk heel heldhaftig is en getuigt van grote moed om zo’n grote bek te hebben onder die omstandigheden, in de volleyballerij tenminste.
1 Reactie
Pepijn mikro
18/1/2012 11:49:29 pm
Aha.. Gevierd met de scheids? Wie waren de Duitsers? Gefeliciteerd mannen.. Was mooie pot en ik kijk al uit naar t vervolg!
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
WedstrijdverslagenBlijf op de hoogte van de wedstrijdverslagen door jezelf aan te melden bij de RSS Feed. Archief
November 2018
|