Zo, de 2e helft van het seizoen is begonnen. Hoewel we nog twee wedstrijden uit de eerste helft moeten spelen (Voverdi en GavoC ) voelt het, natuurlijk ook door de winterstop, als de 2e helft. We beginnen het jaar met voor de tweede keer tegen Mikro Electro 3 te spelen. Spelen tegen Mikro is altijd leuk. Dat geldt voor veel Zuvoteams. Door de vele vriendschappelijke banden die er zijn, doordat er spelers van Mikro Electro eerder bij Zuvo hebben gespeeld en andersom en natuurlijk omdat Roosendaal en Zundert zo dicht bij elkaar liggen. In de sport, en dus ook bij volleybal, spreek je dan van een derby. Voor de tweede keer, schreef ik. De eerste keer dit seizoen was in oktober en toen wist Zuvo met 4-0 te winnen. Volgens Mikro was dit toen een wan(nes)prestatie van hun zijde. Bovendien zijn Mikro en Zuvo directe concurrenten want staan op plaats 6 en 7 in de 1e klasse D. Geen van beide hoeft zich, vooralsnog, zorgen te maken om degradatie en ook promotie is, gezien de stand, voor allebei erg onwaarschijnlijk. Kortom, het gaat om niets dan de onderlinge strijd. . Zuvo was voorbereid (voor zover we überhaupt over voorbereiding kunnen spreken, de heren van Zuvo 2 hadden elkaar al weken niet gezien) op een gemotiveerd en strijdlustig Mikro dat iets recht te zetten had. En zo ging de wedstrijd van start. Mikro met in ieder geval één speler minder, want met gipsen poot aan de kant, dan de vorige keer en één meer, want de vorige keer ontbrak de eerste spelverdeler en die was er nu wel bij. Misschien waren er meer verschillen ten opzichte van de vorige wedstrijd bij Mikro maar dat weet ik eerlijk gezegd niet precies. Dat weet ik wel precies van Zuvo H2, Thomas Suski was er de vorige keer nog wel bij, nu niet meer (hij schijnt verkast te zijn naar Eindhoven). Behalve dat is de selectie van Zuvo H2 ongewijzigd. Het beloofde dus een spannende wedstrijd te worden.
In set 1 bleek dit te kloppen. Aan elkaar gewaagd, heet dat. Het ging zo ongeveer de hele set gelijk op en dus leidde dit tot een close finish: Zuvo won met 26-24. Zuvo won met werkvolleybal want Mikro had het betere spel. De passing was goed verzorgd en degelijk, de set-ups zuiver, goed verspreid en af en toe verrassend, en de servicedruk was groot. Bovendien liet de libero van Mikro zich niet foppen en verdedigde zowat alle tactische ballen. Hoe was het dan mogelijk dat Zuvo toch won? Dat zei ik al: met werkvolleybal. Alle ballen van de grond en terug over het net. In deze set kon Zuvo daarmee winnen want Mikro liet het aanvallend nogal eens afweten en dat leverde genoeg punten voor Zuvo op om te winnen. In set 2 kon Zuvo vanaf het begin wel echt volleyballen in plaats van alleen maar keihard te werken. Wellicht gaf Mikro daar, aangeslagen door het setverlies, kans toe maar feit was dat Zuvo meteen een paar punten voorsprong nam en de set uiteindelijk won met 25-18. In set 3 sloeg de ploeg uit Roosendaal terug. Mikro liet zien niets aan strijdlust te hebben verloren en werd alsmaar enthousiaster. Ze gaven zich duidelijk niet zomaar gewonnen. In de titel van dit verslag is sprake van een lange derby en dat was het ook. De wedstrijd duurde van kwart over twee tot bijna half 5. Dit kwam ook door een redelijk lange onderbreking in deze set. Na een paar keer doordraaien zagen we dat we niet meer precies tegenover dezelfde spelers stonden als in het begin van de set. Joost wist dat dit kwam omdat Zuvo niet was doorgedraaid terwijl dit moest (of juist wel toen dit niet moest, dat weet ik niet meer). Anyway, we stonden fout toen de spelverdeler van Mikro aan service kwam. Uit zijn service had Mikro al de hele wedstrijd veel punten gescoord dus zou het ons goed uitkomen als Mikro een plaatsje door zou draaien. Aanvoerder Dirk meldde dus aan de scheidsrechter dat Mikro verkeerd stond opgesteld. Nu is het zo dat de Nevobo in de 1e klasse een telformulier hanteert waar de servicebeurten niet op worden bijgehouden, het zogenaamde “kleine formulier”. Wij wisten dus dat de scheidsrechter niet zou kunnen zien dat wij het waren die eigenlijk fout stonden. Net zo min zou hij kunnen ontdekken dat Mikro fout zou staan, hij zou alleen aan de hand van de beginopstelling op het telformulier kunnen zien hoe de teams ten opzichte van elkaar dienden te staan. We hadden dus geen recht op een punt maar we vonden (ik vond) het het risico waard. In volleybal, en zeker in een derby als deze, is alles toegestaan. Misschien zou de service wel overgaan naar ons, je weet maar nooit wat een scheidsrechter beslist. Omdat wij het team waren dat de opstellingsfout bemerkte zou de scheidsrechter wellicht geneigd zijn om ons te geloven en de opstelling van Mikro aan te passen aan de onze (als Mikro één plaats door zou draaien zou dat ons toch één of meerder moeilijke services schelen). De scheidsrechter besliste niet zoveel. Hij kwam weliswaar van z’n bok af maar meer om naar ons te luisteren dan om knopen door te hakken. Het gepraat bleef een goeie 10 minuten doorgaan want de scheidsrechter van dienst gaf ons, Zuvo èn Mikro, ruim de gelegenheid om een pleidooi te houden. Ook Jona, als telster, werd gevraagd om haar licht op de zaak te laten schijnen. Uit-ein-de-lijk hebben beide teams zich zo opgesteld dat iedereen het ermee eens was, bleef Mikro aan service en hebben wij noch Mikro iets gewonnen of verloren, behalve tijd. Mikro kwam beter uit de onderbreking (ze stonden trouwens al voor de onderbreking voor) en won de set met 20-25. Het was echt niet zo dat Zuvo een steekje had laten vallen en de 4e set wel even zou gaan winnen. Nee, de wedstrijd lag weer helemaal open (ik kijk wel eens sport op tv, daar haal ik zulke uitdrukkingen vandaan. Ik verzin ze niet, ik gebruik ze). Mikro hoopte op en geloofde vurig in nog een setwinst. In de 4e set was Mikro het team dat sfeer maakte en Zuvo het gefrustreerde team dat zich steeds meer opnaaide. De scheidsrechter, die trouwens volgens mij een goede wedstrijd floot op de hierboven beschreven onderbreking na, waar hij meteen in had moeten grijpen en door had moeten laten spelen, maakte in deze 4e set bij een stand van 18-21 een grote fout die niet zonder gevolgen bleef. Na 4 sets mag iemand vermoeid raken. Spelers van beide teams maakte wat meer fouten en terwijl bij Mikro de sfeer er goed inzat liet Zuvo zich steeds meer opnaaien. Dan mag ook een scheidsrechter een steekje laten vallen. Eén van de middenaanvallers van Mikro sloeg behalve op de bal ook in het net. Zuvo was verbouwereerd toen bleek dat de scheidsrechter dit niet had gezien en het punt aan Mikro gaf en liet zich gaan. Gertjan trok in dit tumult hard aan het net en kreeg daarvoor een gele kaart. Dat maakte het 18-22 voor Mikro die hiermee al bijna de 5e set had afgedwongen. Toch volgde er nog een spannend einde waarin Zuvo terugkwam naar 24-22 maar toen fout serveerde. Toen de 5e set begon waren de ander Zuvoteams ondertussen klaar (H1 0-4 verloren, D1 4-0 gewonnen) en dit zorgde voor een leuke, uitgelaten sfeer in de hal. Ik had al geschreven dat Mikro de sfeer maakte, nu kreeg H2 hulp van een hele Zuvo-aanhang. Deze derby had alle ingrediënten die een goeie derby nodig heeft. Spanning tot het laatste moment, tumult, emotie, vermoeidheid, onenigheid en niet te vergeten mooi volleybal. Ook de laatste en beslissende set was er eentje een derby waardig. Mikro, gesterkt door de statistieken, (als je 2 sets wint en vervolgens 2 verliest is het moeilijk om er nog bovenop te komen. Wie de 4e set wint wint meestal ook de 5e) ging enthousiast en voortvarend van start maar Zuvo, gesteund door het publiek, bood kranig tegenstand. Mikro liet zich bijna door Zuvo inhalen maar haalde net als eerste de 8 en bouwde deze voorsprong zelf uit tot 10-13. Daar pas lieten de mannen van Zuvo zien uit wat voor hout ze gesneden zijn. De woede werd omgezet in positieve energie. De spanning was van ieders gezicht te lezen maar ook de vastberadenheid om alles te geven. De wil om te winnen! (luister bij het lezen van de laatste en de volgende regels naar Ritt der Walküre van Wagner om het bedoelde gevoel op te roepen, als je erbij was pink je wellicht een traantje weg) En dit lukte!!! Eén setpoint kreeg Mikro. Daarna won H2 miraculeus de 5e set en daarmee de wedstrijd. Het laatste punt werd gevierd zoals een derby van dit niveau gevierd dient te worden: uitbundig! Mikro kon echter, wat mij betreft, met opgeheven hoofd het veld verlaten. Ook al hebben ze net verloren, ze hebben de nederlaag uit oktober ruimschoots goedgemaakt en doen vergeten. Zuvo verliet het veld met vermoeid opgeheven hoofd en zocht de kantine op. We kunnen ons alvast op gaan maken voor de komende wedstrijd. Woensdag 12 januari al spelen we tegen de huidige nummer 2 in Dinteloord tegen Voverdi.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
WedstrijdverslagenBlijf op de hoogte van de wedstrijdverslagen door jezelf aan te melden bij de RSS Feed. Archief
November 2018
|