Wat moesten we eigenlijk in het van Goghcentrum doen? Nou, we waren uitgenodigd door de gemeente Zundert voor het sportgala. Op dit sportgala worden jaarlijks de kampioenen uit de gemeente gehuldigd en tevens de sportploeg van het jaar bekend gemaakt. Nu waren wij dit jaar niet genomineerd om sportploeg van het jaar te worden maar we zouden toch gehuldigd worden. Wel was Zuvo meisjes B genomineerd en die zouden we dan kunnen steunen en eventueel feliciteren. Bovendien leek het ons een mooie gelegenheid om als team eens samen een pilsje te drinken, we waren toch al samen op stap. In het van Gohgcentrum aangekomen troffen we een halflege zaal. Het was ondertussen half negen en de huldigingen van de jeugdploegen waren al geweest (Meisjes B was geen jeugdsportploeg van het jaar geworden) en de eerder aanwezige jeugd en hun begeleiders waren al vertrokken wat de zaal een wat trieste, want halflege, aanblik gaf. Alle knappe prestaties van de sportmannen, -vrouwen en –ploegen ten spijt was de rest van het programma niet echt spannend of entertaining. De veelal niet mediagetrainde sporters werden door een clownesk duo “geïnterviewd” op een manier die deed denken aan carnaval. De Brabantse tongval gaf het geheel nog een gemoedelijk sfeertje maar taalgebruik van voorgenoemd presentatieduo deed onze kaken rood kleuren van plaatsvervangende schaamte. Aan het slot van de avond werden alle kampioenen op het podium gehuldigd, toegezongen en toegesproken door de wethouder van sportzaken. Dit had ons moment moeten zijn maar doordat de meeste van de uitgenodigde kampioenen niet de moeite hadden genomen om op te dagen en wijzelf maar met een kleine delegatie afgevaardigd waren, en omdat de meesten uit de halflege zaal nu op het podium stonden wat de zaal bijna leeg maakte, was het beetje een sof (er zijn foto’s gemaakt van dit “we are the champions-moment”, waarschijnlijk binnenkort te zien in de media). Nee, het sportgala is niet meer wat het geweest is, daar kan zelfs een optreden van Frontaal in de foyer niet veel meer aan veranderen. Enigszins weemoedig terugdenkend aan de tijd dat het sportgala nog een groot feest was met Zuvo als eregast verlaten we het van Goghcentrum. En wat deden we dan in de Vokohome? Daar moesten we een competitiewedstrijd spelen tegen Voko 3. Een aantal van de spelers in dit team speelden vorig seizoen in Dongen bij Revanche in dezelfde poule als de Zuvo Allstars. Gezien de eindstand in die poule zou dit team dus geen probleem mogen zijn voor het ervaren team uit Zundert. Aanvankelijk leek het dit ook niet te zijn en ook al speelden de Zuvoheren ongeïnspireerd en eigenlijk ronduit slecht voor ons doen (over de hele wedstrijd genomen moet ik hier twee uitzonderingen maken. Roel speelde een verdienstelijke wedstrijd en vooral Snoek, die ons na dit seizoen gaat verlaten en z´n Mizuno´s aan de wilgen zal hangen en om die reden en bij wijze van afscheid en dank voor gedane diensten best ´ns even in het zonnetje mag worden gezet, sleepte ons door de wedstrijd heen), we leken er mee weg te komen. Echter, bij 18-24 in de eerste set gebeurde er iets wonderbaarlijks. Eén van de Voko-spelers kwam aan service en produceerde een service die wij maar niet onder controle wisten te krijgen. Punt voor punt kwam Voko dichterbij en wij waren, oh ergernis oh frustratie, niet bij machte om ze tegen te houden en het bevrijdende laatste punt te scoren. Een wonder geschiedde: Voko won de eerste set met 26-24! De 2e, 3e en 4e set waren al niet veel beter dan de 1e, ook nu lieten we Voko makkelijk een puntje of 20 maken, maar wonderen als in de 1e set gebeuren niet vaak en nu haalden we wel op ons gemak de 25 punten. 1-3. Meteen na het weekend mogen we weer. Tegen Gavoc deze keer en dat is andere koek dan Vokokoek. Om 21:00 in sporthal Onder de Mast, kom gerust langs.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
WedstrijdverslagenBlijf op de hoogte van de wedstrijdverslagen door jezelf aan te melden bij de RSS Feed. Archief
November 2018
|