Veel volleybalteams en waarschijnlijk ook andere teams gaan zo nu en dan eens samen op stap. Een weekendje weg, uit eten, excursietje, spelletje, drankje,dat werk. H3 van ZUVO maakt van elke uitwedstrijd een excursie en een uitje. Nu zijn wij ook allemaal erg culinair ingesteld, hebben grote interesse voor cultuur en hebben het geluk dat we tegenstanders mogen treffen in mooie plaatsen als Zuiddorpe, Hoogvliet, Puttershoek, Vlissingen of Kapelle. Op deze zaterdag was het de beurt aan Bruinisse. Wijd en zijd bekend bij watersport- en mosselliefhebbers (beide groepen zijn vertegenwoordigd in ZUVO H3) en bovendien zijn wij er al vaker geweest omdat wij in het verleden wel eens tegen Kwiek speelden (zo heette de volleybalvereniging van Bruinisse tot ze een paar jaar geleden fuseerden met Mevo en de naam veranderden in Forza). Iedereen die wel eens in Bruinisse is geweest herinnert zich het meest de gigantische mossel die daar staat. Deze mossel, ter grote van een flinke personenauto, is de fotoplek van Bruinisse en waarschijnlijk van heel Schouwen-Duiveland. Wat Manneke Pis is voor Brussel en de toren voor Pisa is deze mossel voor Zeeland. Daar wij veel geven om kunst en om mosselen moesten wij natuurlijk ook even op de foto bij deze prachtige mossel. Alhoewel de Bruinisse’se mossel makkelijk plaats biedt aan een heel volleybalteam besloot de meerderheid van de heren lekker in de warme auto te blijven (het moet één van de koudste dagen ooit zijn geweest, ’s morgen -18 en ’s avonds nog -12) en beklom slechts een kleine selectie van het team “Mossel Hill” (die kleine selectie had dan weer wel alle ruimte en gelegenheid om zich even uit te leven en zichzelf en de mossel van Bruinisse op te warmen). De eerste foto van dit fotoverslag laat dit zien. Te lang konden we hier echter niet blijven, we moesten immers nog een wedstrijd spelen, en we lieten de mossel gloeiend achter. In zaal “het dorpsuus” was niet echt veel te beleven, een wedstrijdje voor ons en een wedstrijdje na ons. De heren van Forza’s eerste doen er met een grote ghettoblaster (heet zoiets nog zo? Of is dit echt een jaren ’80-woord?) nog hun best voor om wat sfeer te brengen maar kiezen daarvoor helaas de verkeerde muziek. Hebben we ook nog de pech dat er een scheidsrechter niet op komt dagen. Gelukkig is er snel een schoonzus van één van de spelers bereid gevonden om ons te komen fluiten en daarvoor zelfs haar dineetje te onderbreken. Half beschonken, naar eigen zeggen zat ze aan de glûhwein en zalm (wat ik persoonlijk een onsmakelijke maar tegelijkertijd intrigerende combinatie vind. Wat boffen wij toch weer dat we een kijkje mogen nemen in de gebruiken en gewoontes van de Zeeuwse bevolking), beklom ze de bok en maakte zo dat wij een fijne, gemoedelijke wedstrijd konden spelen. Waarvoor dank. Nog helemaal niet zo’n slechte wedstrijd ook, trouwens. Eigenlijk best een goede. Helaas zijn er in de zaal geen foto’s gemaakt en daarom gaat dit verslag nu verder in Kantine “De Vanger”. Ook hier zijn wij al eens eerder geweest. Bij toeval hebben we hier al menig feestje mogen crashen. De ene keer betrof het een gekostumeerd-einde-seizoensfeest, de ander keer een feest van de plaatselijke brandweer waar weer iedereen in kostuum was maar deze keer waren er geen verklede mensen en was er geen feest. Wel was er bier, een lekker warme rookruimte en Anne. De chefkok, zo vertelde men ons, maakte er een gewoonte van om elke week iets nieuws te bereiden, een beetje zoals onze Marc z’n weekendmenu’s, en deze week waren dit een soort megaburgers: Heerlijke hamburgers ter grote van een 45-toeren singletje (7 inch dus wat ongeveer 17 ½ centimeter is) in een even zo groot brood gevuld met een paar ons sla, gebakken spek, gebakken ei en saus. Wij wisten ‘m allemaal helemaal weg te krijgen wat nog een hele prestatie was door de grootte maar een genot door de smaak. De heren van Forza waren zo vriendelijk geweest om ons eerst te laten eten en zelfs aan hun tafel te laten zitten maar mochten natuurlijk na ons zich ook tegoed doen aan deze enorme megaburgers. Eén van hen had zo’n grote bek (ik bedoel dit letterlijk) dat hij een hele hap van de megaburger kon nemen. Het vermoeden rees dat deze man over kaken beschikte zoals reptielen die hebben (onderkant en bovenkant niet aan elkaar vast zodat een slang bijvoorbeeld zijn bek enorm ver open kan doen) rees maar het bleek te komen door zijn vriendin, zo vertelde één van zijn teamgenoten ons. Verdere uitleg hierover hebben we niet gevraagd, we hadden wel genoeg over Zeeuwse gebruiken en gewoontes geleerd voor één dag. Terwijl de heren van Forza aan hun hoofddis zaten maakten eerder genoemde Anne (die overigens de sfeer in de kantine ten goede kwam en het verblijf van ons aldaar veraangenaamde met haar voorkomen en tongval. Bier en hamburgers, hoe gewaardeerd ook, zijn niet genoeg voor ons om te blijven. Daar is iets meer voor nodig) samen met de chefkok nog een heerlijk nagerecht voor ons klaar. Ook daar zijn foto’s van maar die worden niet geplaatst.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
WedstrijdverslagenBlijf op de hoogte van de wedstrijdverslagen door jezelf aan te melden bij de RSS Feed. Archief
November 2018
|