Alhoewel de regio vier provincies bestrijkt, staan er in de 1e klasse C bijna alleen maar teams uit Brabant. Breda, Tilburg, Oosterhout, Roosendaal, Waspik en natuurlijk Zundert, allemaal Brabant. De enige twee teams die niet uit Brabant komen zijn WHV en Podarwic uit respectievelijk Asperen en Aalst (geen één team uit Zeeland , geen één team uit Zuid Holland) en dat ligt allebei in Gelderland. Heren 2 heeft al uit gespeeld tegen WHV en tegen Podarwic en we hoeven dus de provincie niet meer uit dit seizoen. Deze zaterdag was het de beurt aan Podarwic om naar ons grensdorp te komen. Toen wij in Aalst op bezoek waren hebben we daar met 4-0 verloren maar vonden dat we toch aan elkaar gewaagd waren, dit valt ook te lezen in het wedstrijdverslag van deze wedstrijd waar zelfs in staat dat de returnwedstrijd “nog iets beloofd”. In dat verslag kun je ook lezen hoe ik een pluim in de reet stak van de spelverdeler van Podarwic en dat wil ik in dit verslag weer doen. Nu complimenteer ik niet zijn volleybalkwaliteiten, die zijn vorige keer al genoeg bezongen, maar zijn sportiviteit en sympathie. Het merendeel van zijn teamgenoten toonde zich ongemanierde, onsportieve vlegels die niet eens het fatsoen hadden om de bal netjes aan ons te geven als het onze beurt was om te serveren maar hij bleef, behalve goed volleyballen, de hele wedstrijd lang sportief en sympathiek.
Het beloofde dus wat. Toch waren wij niet optimaal voorbereid. Twee spelers waren immers afwezig en dus moest er een beroep gedaan worden op twee spelers uit het 3e. Eén kreeg de rol van coach/reservespeler toebedeelt en de ander die van set-upper ( in alle bescheidenheid wil ik een onderscheid maken tussen spelverdelen, wat Marcel doet en wat de spelverdeler van Podarwic doet, en set-uppen). Dat ZUVO H2 niet veel onderdoet voor Podarwic wisten we al maar wat zou nu het dubbeltje onze kant op doen vallen? Hoe zouden we het verschil maken? De wedstrijd en de uitslag werden bepaald door een ouderwetse, ZUVO-waardige werk-en vechtlust. Zwoegend, zwetend, vloekend, kermend en, laten we dit niet vergeten, goed volleyballend sloegen de heren van het tweede zich door de eerste drie sets heen en wonnen deze. Dat dit zijn tol had geëist bleek al snel in de vierde set. Hier was het enkel Podarwic wat de klok sloeg en mochten de Gelderlanders nog even laten zien dat ze ook kunnen volleyballen. Aanmoedigingen (lees: cliché’s) van gelegenheidscoach Roel mochten niet meer baten. ZUVO geloofde het wel en was al lang blij met de overwinning. We hebben dit seizoen nog één interprovinciale wedstrijd te gaan en ook daarin hebben we iets recht te zetten. In Asperen, die andere gemeente in Gelderland, hebben we ook verloren dus ook dat beloofd weer wat!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
WedstrijdverslagenBlijf op de hoogte van de wedstrijdverslagen door jezelf aan te melden bij de RSS Feed. Archief
November 2018
|